دنیا را از چشم دیگران ببینید

نتیجه ی تحقیقات و مطالعات کارشناسان نشان می دهد که حدود 253 میلیون نفر در سراسر جهان از اختلالات بینایی رنج می برند. در 80 درصد موارد نحوه ی پیشگیری و درمان آن مشترک است. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که با شنیدن نام اختلالات بینایی تنها مشکلات نزدیک بینی، دور بینی و آستیگمات در ذهنتان نقش می بندد، لازم است این مقاله را مطالعه کنید.

در این مقاله شایع ترین مشکلات بینایی و تاثیری که بر دید افراد می گذارند، بررسی می شود. همچنین در این مقاله با نکاتی که می توانید تا حد زیادی از بروز این مشکلات جلوگیری کنید نیز آشنا خواهید شد.

آب مروارید

آب مروارید باعث کدر شدن عدسی چشم در پشت عنبیه و مردمک چشم می شود. سه نوع رایج آب مروارید عبارت است از:

• Subcapsular : در پشت عدسی
• Nuclear: در هسته عدسی
• Cortical: شکل گیری از هسته عدسی و کشیده شدن به سمت داخل

در حال حاضر هیچ گونه دلیل قطعی و صد درصدی در علل ایجاد این مشکل عنوان نشده است. اما آکادمی چشم پزشکی آمریکا چند عامل را عنوان کرده اند که در ایجاد آب مروارید نقش دارند. سابقه ی خانوادگی، آسیب چشم، دیابت و سیگار کشیدن از جمله عوامل تاثیر گذار در به جود آمدن آب مروارید شناسایی شده اند.

علائم بینایی

زندگی با مشکل آب مروارید سخت و دشوار است. این مشکل به شدت بینایی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. افرادی که دچار مشکل آب مرواید هستند دیدی مه آلود، همراه با هاله های نور در اطراف را تجربه می کنند. این مشکل بر دید شما در جهان اطراف تاثیر می گذارد و تمرکز بر دیدن اشیا و کلمات را دشوار می کند. اگر بخواهید به طور مملوس تر این مشکل را درک کنید، تصور کنید که ابری همواره جلوی چشمتان را گرفته است و دیدتان را مه آلود کرده است.

روش درمانی

امروزه درمان های متعددی برای آب مروارید وجود دارد. برخی از درمان ها مانند استفاده از عینک های اصلاحی، لنز تماسی و یا چراغ مطالعه های روشن تر اثری کوتاه مدت دارند. اگر به دنبال راه حل دائمی هستید، باید تحت عمل جراحی چشم قرار بگیرید.

پیشگیری

برای پیشگیری از به وجود آمدن این مشکل هیچ راه حل قطعی در حال حاضر وجود ندارد. اما کارشناسان چشم به اتفاق معتقدند که داشتن رژیم غذایی سالم که حاوی ویتامین های C و E باشد باعث کاهش احتمال ابتلا به آب مروارید را در پی خواهد داشت.

رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابیتی یک عارضه ی جانبی در مورد انواع دیابت نوع 1 و 2 است. این مشکل زمانی رخ می دهد که سطح قند خون افزایش پیدا می کند. توجه کنید که در صورت به وجود آمدن این مشکل و عدم اقدام به موقع برای درمان امکان نابینایی خواهد بود.

علائم بینایی

این مشکل با یک سری علائم اولیه مانند کاهش بینایی، از دست دادن ناگهانی بینایی، تاری دید و قرمزی چشم و احساس درد در چشم همراه است. در صورتی که به رتینوپاتی دیابتی مبتلا هستید، تشخیص حروف در هنگام مطالعه برایتان مشکل خواهد بود. دیدتان تار می شود. با پیشرفت بیماری مشکلات بینایی شدت پیدا می کند و مطالعه کردن برایتان سخت می شود. با پیشرفت علائم، درد و التهاب در چشم نیز افزایش پیدا می کند.

روش درمانی

روش های درمانی رتینوپاتی دیابتی شامل لیزر درمانی و تزریق دارویی چشم است. اگر این مشکل جدی نباشد و بینایی فرد را تهدید نکند، متخصصان چشم با استفاده از کنترل دیابت فرد این بیماری چشم را کنترل می کنند.

پیشگیری

با حفظ سطح قند خون، فشار خون و کلسترولتان می توانید شانس ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را تا حد زیادی کاهش دهید. اگر دچار دیابت هستید، احتمال ابتلا به این مشکل در مشا بیشتر است. به همین دلیل توصیه می شود که همواره قند خون و فشار خونتان را کنترل کنید. همچنین از استعمال دخانیات بپرهیزید.

دژنراسیون ماکولا

این مشکل بینایی بیشتر در افراد میانسال با بازه ی سنی 50 – 60 سال دیده می شود و دید میانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل منجر به نابینایی نمی شود، اما فعالیت های روزانه افراد مانند تماشای تلویزیون، رانندگی و … را دچار مشکل می کند.

علائم بینایی

علائم دژنراسیون ماکولا بسیار متنوع و خاص است. تیره تر دیدن رنگ ها، کوچک بینی اشیا، موج دار دیدن خطوط و حتی دید توهمی از علائم منحصر به فرد دژنراسیون ماکولا است. انجام کارهای روزمره با داشتن مشکل دژنراسیون ماکولا بسیار سخت خواهد بود؛ زیرا بر تمرکز روی کارهای روزمره مانند کتاب خواندن، تماشای تلویزیون و … تاثیر می گذارد. ایجاد توهم بینایی نیز یکی از علائم بسیار خاص و کمی ترسناک این مشکل است.

روش های درمانی

روش های درمانی دژنراسیون ماکولا که مورد تایید متخصصان چشم است شامل تزریق های منظم و درمان فتودینامیک است. برای این که در مسیر مستقیم درمان قرار بگیرید باید حتما زیر نظر یک متخصص چشم قرار بگیرید.

پیشگیری

 این مشکل بینایی در افراد بالای 75 سال بسیار شایع است. سن و ژنتیک دو عامل غیر قابل کنترل در ابتلا به دژنراسیون ماکولا هستند. اما عوامل دیگر مانند سیگار کشیدن، فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری های زمینه ای قلبی تاثیر مستقیمی بر این مشکل دارند. بنابراین اگر دوست ندارید به این مشکل چشمی در سنین بالا مبتلا شوید، لازم است همیشه رژیم غذایی خود را رعایت کنید و فشار خون و کلسترول خونتان را کنترل کنید.

گلوکوم

یکی دیگر از مشکلات رایج چشمی گلوکوم است. این مشکل در اثر آسیب عصب بینایی به خاطر تجمع مایعات پشت چشم و افزایش فشار چشم رخ می دهد. این مشکل در افراد بالای 70 سال شایع است و در صورت عدم اقدام به موقع برای درمان احتمال از دست دادن بینایی بسیار زیاد است.

علائم بینایی

این اختلال بینایی با علائم زیر همراه است:

• درد شدیم در چشم
• تهوع و استفراغ
• قرمزی چشم
• سردرد
• تاری دید
• ایجاد هاله های در دید

تشخیص گلوکوم در بعضی موارد بسیار سخت است و حتما نیاز به معاینه توسط یک متخصص چشم دارد. گلوکوم در بسیاری از موارد با علائم خاموش همراه است که تشخیص آن را دشوار می کند. عدم تشخیص به موقع منجر به پیشرفت بیماری و در نهایت از دست رفتن بینایی می شود.

روش های درمانی

در صورت از دست رفتن بینایی در اثر گلوکوم هیچ کاری نمی توان انجام داد. اما در صورت تشخیص به موقع می توان با استفاده از قطره های چشمی، لیزر و جراحی از نابینایی جلوگیری کرد.

جدا شدگی شبکیه

پنجمین مورد مشکل بینایی که نسبت به بقیه موارد کمتر شایع است، جدا شدگی شبکیه است. این مکشل بیشتر در افراد بالای 60 سال مشاهده می شود و باعث می شود که لایه نازکی از بافت عصبی حساس به نور از لایه های زیرین خود جدا شود.

این مشکل می تواند تجربه ی ترسناکی برای افرادی که دچار آن می شوند باشد. جراحی فوری تنها راه درمانی برای جلوگیری از نابینایی فرد است.

اگر چراغ های چشمک زن در میدان دید خود مشاهده کردید، می تواند یکی از علائم هشدار دهنده برای جدا شدگی شبکیه چشم باشد. در این صورت باید فورا و بدون فوت وقت به چشم پزشک مراجعه کنید. تشخیص زود هنگام این مشکل نقش مهمی در جلوگیری از دست رفتن بینایی دارد.

سخن آخر

تا به این جا با 5 تا از رایجترین مشکلات چشمی که منجر به نابینایی می شود آشنا شدید. در هیچ کدام از علل به وجود آمدن این مشکلات استفاده از لنز چشم ذکر نشده است. پس ذهنتان را مشغول شایعات بی اساس نکنید و طبق تجویز چشم پزشک از لنز رنگی و یا طبی استفاده کنید.

در صورت استفاده ی صحیح از لنزهای تماسی هیچ خطری از بابت آن ها متوجه ی چشم هایتان نخواهد بود. فقط کافی است که نکات را به دقت رعایت کنید.